Het vertrekpunt is ontmoeting. Geen sociaal-cultureel werk zonder ontmoeting tussen minstens twee mensen. En die neemt vele vormen aan: van dag zeggen op straat tegen iedereen die we tegenkomen (ontmoeten) tot huisbezoeken bij mensen die we al een tijdje niet meer hoorden of zagen. En natuurlijk zijn er ook de feestjes, recepties,...
Een tweede belangrijke lijn is: werken met en voor Nederlandslustigen. Dat is iedereen werkt met die zin heeft (lust heeft) in het Nederlands, jong of oud: anderstalige ouders met kinderen in het Nederlandstalig onderwijs, ex-pats die aansluiting zoeken bij het veeltalige culturele leven in Brussel, de laaggeschoolde die zijn kansen op de arbeidsmarkt wil vergroten, maar uiteraard ook de Nederlandstaligen die aan een leuke activiteit willen deelnemen in het Nederlands.
Verder voeren we het principe van co-productie en mede-eigenaarsschap hoog in het vaandel. Ten Noey niet de eigendom is van team Ten Noey, noch van de Raad van bestuur. Ten Noey is van de hele lokale gemeenschap en kan dus door die gemeenschap ingeschakeld worden om in te spelen op noden en behoeften. Maar dan rekenen we ook op inzet en samenwerking vanuit die omgeving. Zelden zet Ten Noey iets volledig op eigen houtje op het programma. Bijna altijd is het in samenwerking.
En tenslotte is het onze opdracht om in onze werking het verschil tussen individuen, gemeenschappen, seksen,… te overbruggen (cross-over). Hoe kunnen we generaties, taalgemeenschappen, rijk en arm met elkaar in dialoog brengen?
© simonblackley.com